Babska poezja…?
Czy poezja kojarzy się z męskim sposobem widzenia świata? Z męską wrażliwością? Nie bardzo. A jednak- jak mówią statystyki- zdecydowana większość twórców poezji to właśnie mężczyźni! Nie zgadzam się, że kobiety piszą tylko o miłości, żę ich twórczość to w większości erotyki. Jako osoba pisząca wiersze muszę przyznać, żę każda kobieta-poetka ma taki etap, że tworzy poezję miłosną, po prostu musi z siebie wyrzucić smutek po młodzieńczej nieszczęśliwej miłości…Kto przetrwa ten etap , zaczyna dojrzewać jako autor wierszy J
Czy poezja kojarzy się z męskim sposobem widzenia świata? Z męską wrażliwością? Nie bardzo. A jednak- jak mówią statystyki- zdecydowana większość twórców poezji to właśnie mężczyźni! Nie zgadzam się, że kobiety piszą tylko o miłości, żę ich twórczość to w większości erotyki. Jako osoba pisząca wiersze muszę przyznać, żę każda kobieta-poetka ma taki etap, że tworzy poezję miłosną, po prostu musi z siebie wyrzucić smutek po młodzieńczej nieszczęśliwej miłości…Kto przetrwa ten etap , zaczyna dojrzewać jako autor wierszy J
Chyba, że się jest Pawlikowską albo Poświatowską,
wtedy od „damskich” , zalotnie lirycznych metafor nie ma ucieczki, a pojawia
się i aforyzm:
Zalotność
jest pachnąca i różowa
A
mądrość żółta i sucha
Wolałabym,
by mnie Mickiewicz chciał całować,
Niż
gdyby mnie chciał słuchać
(…)
Niechaj
śmierć mi nie będzie niewiastą w całunach
Lecz
mężczyzną o bujnych ramionach
A
pęknę w jego ręku jak dzwoniąca struna
-roześmiana
i rozmarzona
Jak widać, nie tylko mężczyźni są
wzrokowcami i uciekają się do malarskich opisów, nawet w ramach filozoficznych
refleksji.
Kolejnym potwierdzeniem jest choćby
wiersz Anny Piwkowskiej: A może
szczęście:
A
może szczęście ma konkretny wymiar?
Jest
żółtą plamą farby przypadkiem rozlana
Odchuchanym
motylem, który nocą przymarzł
do
szyby i na szczęście znalazłam go rano
W dalszej części utworu pojawia się szczęście
jako zjawisko , które ma być widoczne oraz odniesienie do mężczyzny:
Jest
płochliwą jaszczurką nienagannym wzorem
sukni, którą założę dla ciebie wieczorem
Anna Kamieńska napisała świetny wiersz
o doswiadczeniu szczęściu:
Być
to bardzo boli
Więc
pragniemy bólu
Kochać
to boli
Więc
kochamy
Żyć
to najtrudniej
Więc
żyjemy
Umierać
to niemożliwe
Umieramy
Znają
smak szczęścia
Ci,
co płakali ze szczęścia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz